Metody dialogowe i sytuacyjne w katechezie
Słowa kluczowe:
katechezaAbstrakt
Zadaniem katechety jest kształtowanie umiejętności i kompetencji. Natomiast zadaniem ucznia jest zdobywanie i kształtowanie wiadomości – kompetencji, umiejętności – postawy, wartości. Ważną rolę w tym procesie odgrywa aktywizacja uczniów oraz stosowana metoda. Na katechezie stosuje się najczęściej metody dialogowe (pogadanka, metoda dramatyzacji) oraz metody sytuacyjne (metaplan, metoda przypadków, metody prowokowania twórczego myślenia). Metoda dramatyzacji czerpie inspiracje z teatru i polega na rozwiązywaniu problemów poprzez uczestniczenie w jakiejś sytuacji. Dlatego też najbardziej odpowiednie dla dramatyzacji są tematy wzięte z codziennego życia. Celem metody jest odgrywanie różnych ról oraz identyfikowanie się z prezentowanymi postaciami. Metoda sytuacyjna polega na zapoznaniu katechizowanych ze złożoną sytuacją, w której istnieją różne możliwości rozwiązania jej, a za każdym z nich przemawiają racje „za” i „przeciw”.
Bibliografia
Aleksandrowicz B., Barciński Z., A. Tutka, Metody dramowe, w: Metody aktywizujące w katechezie, red. Z. Barciński, J. Wójcik, Lublin 1998.
Bolton G., Drama as Education, London 1984.
Bolton G., Towards a theory of Drama in Education, Londyn 1979.
Dziedzic A., Drama a wychowanie, Warszawa 1999.
Dziedzic A., J. Pichalska, E. Świderska, Drama na lekcjach języka polskiego, Warszawa 1992.
Esslin M., The Fidel of Drama, Londyn 1987.
Gudro M., Drama w szkole podstawowej, Warszawa 1994.
Kollmann R., Bibliodrama w doświadczeniu i badaniach, w: Katechizacja różnymi metodami, red. M. Majewski, Kraków 1994.
Korgul M. (oprac.), Dydaktyka dla katechetów, Legnica 1997.
Koska W., Katechetyka, Poznań 1987.
Kruszewski K., Sztuka nauczania. Czynności nauczyciela, Warszawa 1992.
Kubik W., Zarys dydaktyki katechezy, Kraków 1990.
Kupisiewicz Cz., Podstawy dydaktyki ogólnej, Warszawa 1996.
Lis R., Zagadnienia z katechetyki formalnej, Lublin 1991.
Łabendowicz S., Aktywizowanie katechizowanych wybranymi metodami, w: Aktywizowanie katechizowanych, red. S. Kulpaczyński, Lublin 1997.
Maciejewski Z. P., Dra ma i jej przydatność w katechezie, w: Aktywizacja w katechezie. Szansa czy zagrożenie, red. R. Chałupniak, J. Kostorz, W. Spyra, Opole 2002.
Majewski M., Propozycja katechezy integralnej, Łódź 1978.
Młynarska B., Zastosowanie pogadanki religijnej w katechezie, w: Katechizacja różnymi metodami, red. M. Majewski, Kraków 1994.
Okoń W., Wprowadzenie do dydaktyki ogólnej, Warszawa 1996.
Okoń W., Zarys dydaktyki ogólnej, Warszawa 1970.
Osewska E., Drama w wychowaniu przedszkolnym i nauczaniu zintegrowanym, Łomża 2003.
Osewska E., Pluralizm metod stosowanych w katechezie, w: Dydaktyka katechezy, red. J. Stala, cz. II, Tarnów 2004.
Stala J. (red.), Katechetyka szczegółowa, Tarnów 2003.
Szpet J., Dydaktyka katechezy, Poznań 1999.
Szpet J., Jackowiak D., Lekcje religii szkołą wiary, Poznań 1996.
Szpet J., Jackowiak D., Niezwykła przygoda, Teatr i drama w katechezie, Poznań 1998.
Szymańska M. A., Drama w nauczaniu początkowym, Warszawa 1998.
Śnieżyński M., Efektywność kształcenia, Kraków 1992.
Twardzicki B., Katechetyka formalna w służbie wiary, Przemyśl 2001.
Urbańczyk F., Dydaktyka dorosłych, Wrocław 1973.
Way B., Drama w wychowaniu dzieci i młodzieży, Warszawa 1990;
Wrońska H., Katecheza jako pogadanka religijna, w: Katechizacja różnymi metodami, red. M. Majewski, Kraków 1994
Zając A., Zagadnienie metody w dzisiejszej katechezie młodzieży, Kat 25 (1981) nr 1.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2010 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
