Teologiczne znaczenie pojęcia 'koinonia'
Słowa kluczowe:
znaczenieAbstrakt
Artykuł uściśla etymologię i znaczenie odpowiedników pojęcia koinonia, jego biblijne znaaczenie w Septuagincie i w Nowym Testamencie, a także jego teologiczne zastosowanie. Teologiczna treść tego pojęcia ukazuje się w kontekście teologii komunikacji, trynitologii i eklezjologii komunijnej. Znalazło ono także swoje miejsce w prawie kanonicznym i w ekumenizmie, stało się centrum i kluczem rozumienia całej teologii. Dobrze ilustruje to jego użycie w najnowszym Katechizmie Kościoła Katolickiego.
Bibliografia
Biela B., Koinonia, [w:] A. Szostek i in. (red.), Encyklopedia katolicka, t. IX, Lublin 2002.
Cordes P.J., Communio – Utopie oder Programm?, Freiburg – Basel – Wien 1993.
Czaja A., Credo in Spiritum Vivificantem. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako komunii w posoborowej teologii niemieckiej, Lublin 2003.
Der dreieine Gott. Eine trinitarische Theologie, Freiburg – Basel – Wien 1997.
Greshake G., Wierzę w Boga Trój jedynego. Klucz do zrozumienia Trójcy Świętej, Kraków 2001.
Grüner K., Überlegungen zu einer theologischen Kommunikationstheorie, „Communicatio So-cialis. Zeitschrift für Publizistik in Kirche und Welt“ 19 (1986).
Hainz J., Koinonia. I. Biblisch-theologisch, [w:] W. Kasperu. a. (Hrsg.), Lexikon für Theologie und Kirche, Bd. VI, Freiburg – Basel – Rom – Wien 1997.
Jagodziński M., Communio dzięki komunikacji. Teologiczny wymiar teorii komunikatywnego działania w eklezjologii Medarda Kehla SJ, Radom 2002.
Jagodziński M., Communio dzięki komunikacji. Teologiczny wymiar teorii komunikatywnego działania w eklezjologii Medarda Kehla SJ, Radom 2002.
Jagodziński M., Teologia a komunikacja, „Studia Theologica Varsaviensia” 41 (2003) nr 2.
Jüngel E., Ensprechungen, München 1980, 265n.
Karwacki R., Communicatio Spiritus Sancti. Pneumatologiczna interpretacja Kościoła jako Communio według dokumentów dialogu katolicko-luterańskiego na forum światowym, Siedlce 1999.
Kehl M., Die Kirche. Eine katholische Ekklesiologie, Würzburg 1994.
Kehl M., Eschatologie, Würzburg 1996.
Kehl M., Kirche als Institution – eine theologische Begründung, [w:] M. Kehl, N. Glatzel, N. Mette, Kirche als Institution, „Deutsches Institut für Fernstudien an der Universität Tübingen. Fernstudium Katholische Religionspädagogik”, Studienbrief II/1, Tübingen 1984.
Kudasiewicz J., Koinōnia w Nowym Testamencie, [w:] A. Czaja, M. Marczewski (red.), Communio w chrześcijańskiej refleksji o Kościele, Lublin 2004.
Kuhnke U., Koinonia. Zur theologischen Rekonstruktion der Identität christlicher Gemeinde, Düsseldorf 1992.
Lachner R., Communio – eine Grundidee des christlichen Glaubens. Ein Beitrag zur Elementari-sierung im Fach Dogmatik, [w:] tenże, E. Spiegel (Hrsg.), Qualitätsmanagement in der Theologie. Chancen und Grenzen einer Elementarisierung im Lehramtsstudium, Kevelaer 2003, 233.
Meuffels H.O., Kommunikative Sakramententheologie, Freiburg – Basel – Wien 1995.
Moltmann J., Der dreieinige Gott, [w:] R. Weth (Hrsg.), Der lebendige Gott. Auf den Spuren neueren trinitarischen Denkens, Neukirchen – Vluyn 2005.
Napiórkowski A.A., Misterium communionis. Eklezjalny paradygmat dziejów zbawienia, Kraków 2006.
Nitsche B., Die Analogie zwischen dem trinitarischen Gottesbild und der communialen Struktur von Kirche. Desiderat eines Forschungsprogrammes zur Communio-Ekklesiologie, [w:] B.J. Hilberath (Hrsg.), Communio – Ideal oder Zerrbild von Kommunikation?, Freiburg – Basel – Wien 1999.
Sawa R., Komunia, [w:] A. Szostek i in. (red.), Encyklopedia katolicka.
Scharer M., Hilberath B.J., Kommunikative Theologie. Eine Grundlegung, Mainz 2002.
Volf M., Trinität und Gemeinschaft. Eine ökumenische Ekklesiologie, Mainz – Neukirchen-Vluyn 1996.
Wprowadzenie w chrześcijaństwo, Kraków 1994.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2011 Zeszyty Formacji Katechetów
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa – Użycie niekomercyjne – Bez utworów zależnych 4.0 Międzynarodowe.
