Pojednanie owocem miłosierdzia

Abstrakt

Miłosiernej miłości potrzebujemy wszyscy i to każdego dnia. Naśladowanie miłosiernego Boga na co dzień oznacza okazywanie miłości od rana do wieczora, gdyż w ten sposób najlepiej chronimy samych siebie i innych ludzi przed wszelkimi formami niemiłosierdzia oraz przed wszelkimi zranieniami w relacjach międzyludzkich. To właśnie dlatego „zwykła”, codzienna miłość jest szczytem miłosierdzia w realiach tej ziemi. Miłosiernym wobec bliźnich jest ten, kto kocha tak, jak Jezus pierwszy nas pokochał. Czyni bowiem wtedy wszystko to, co od niego zależy, by jego bliscy i inni ludzie, których spotyka, wybierali drogę błogosławieństwa i życia. Najbardziej miłosierny jest ten, kto pomaga sobie i bliźnim stawać się kimś świętym, czyli kimś, kto tak postępuje, że w coraz mniejszym stopniu potrzebuje miłosierdzia i pojednania. W błogosławiony sposób miłosierni są ci, którzy trwają przy Bogu i wzrastają w Jego miłości. Stają się wtedy podobni do syna z przypowieści Jezusa, który to syn nie jest już marnotrawny, lecz nawrócony i powracający. Komuś takiemu Bóg natychmiast urządza święto pojednania i nigdy nie wypomina najstraszniejszej nawet przeszłości.