Eucharystia – tajemnica celebrowana

Abstrakt

Eucharystia, rozumiana jako zbawcze działanie Trójjedynego Boga, zmierza do uświęcenia człowieka, który ubogacony łaską staje się zdolny do uwielbienia Go w akcie kultu. Eucharystia jest sakramentem, w którym Jezus Chrystus ofiaruje za nas samego siebie, swoje Ciało i swoją Krew, żebyśmy z miłości ofiarowali Mu siebie i żebyśmy zjednoczyli się z Nim w Komunii Świętej. W ten sposób stajemy się jednym Ciałem Chrystusa, Kościołem (por. KKK 1322, 1324, 1409). Na Ofierze Jezusa Chrystusa i sakramentach skupia się całe życie Kościoła. Fakt ten stanowi powód, dla którego „Kościół nigdy (w swej historii) nie przestał zbierać się na sprawowanie paschalnego misterium”, bo ono stanowi niewyczerpane źródło jego życia. Liturgię celebruje cała wspólnota, Ciało Chrystusa zjednoczone ze swoją Głową. Liturgia, ze względu na obecność Jezusa Chrystusa i odniesienie do ludzi, realizuje się poprzez użycie znaków, które wskazują na działanie Boże, a włączone w światło wiary i ogarnięte mocą Ducha Świętego, stają się nośnikami zbawczego i uświęcającego działania Chrystusa (por. KKK 1189).